ulan

itulo na lang ang mga luha
nga nag-ung-ung sa akong mga mata
kining akong kasakit
unta maanod sa imong tubig

ikaw ra ang nakadungog
ning dugdog sa akong dughan
ning bakho sa hilum
ning syagit sa kalaay ug pag-inusara

ikaw ra ang nakakita
sa kangitngit sa akong palibut
sa kaguol likod sa katawa
sa samad nga dili makita

ikaw ra ang nasayod
kung unsa ang mga kaagi
kung unsa ang mga pangandoy
kung unsa ang gibati

ang tingog sa bundak mo
maoy hele sa pagkatulog
ang dampi sa tulo mo
maoy hapyod sa akong kalinaw

kitang duha nagdamgo
sa sa tulog, ako dili makamata
pahuway kong dayon
matag adlaw gi-ampo